faebook

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Πείραμα

Και φωνάζω το σερβιτόρο. Δύο ωρίτσες το πολύ είχαν περάσει. Είχες πιει δυο ποτάκια―φυσιολογικά πράγματα δηλαδή. Με βλέπεις να πληρώνω. Σηκώνεις εντελώς κ καλά την τσάντα σου να βγάλεις το πορτοφόλι. Σε κοιτάω κ σου λέω: "Ούτε να το σκέφτεσαι". Πας να μου απαντήσεις, "μα όχι, δεν..." κ σε κόβω. "Μην το συζητάς," λεω, "την επόμενη φορά βλέπουμε, αυτά είναι δικά μου." "Όχι, όχι, δεν χρειάζεται..." επιμένεις ενώ έχω ήδη δώσει το πενηντάρικο στο σερβιτόρο κ περιμένω ρέστα.

Μεχρί τώρα αυτή η μικρή, πλην ιερή τελετουργία έχει λάβει χώρα σε όλα τα πρώτα ραντεβού που έχω βγει―ανεξαιρέτως! Παίζω το ρόλο μου με ευλάβια κ χωρίς κανένα παράπονο κ περιμένω να παίξεις κ εσύ το δικό σου. Αλλά νομίζω πως την επόμενη φορά―έτσι για δοκιμή βρε αδερφέ, όταν θα πας να μου ανοίξεις, κ καλά, την τσαντούλα σου, θα σε αφήσω να φτάσεις στο πορτοφόλι, να με κοιτάξεις, να το ανοίξεις, να με ξανακοιτάξεις κ τέλος να πληρώσεις σαν κυρία τα ποτάκια σου. Κ αν έχω κ μεγάλα κέφια, μπορεί να σε αφήσω να πληρώσεις κ τα δικά μου...

Φιλιά.